در باب اهمیت ریاضی
از شاخص‌های توان یک کشور، توانایی جامعه ریاضی آن خصوصا از نظر علمی است. در این مقاله به اهمیت ریاضی پرداخته شده است.
این ریاضیدانان بودند که سرنوشت جنگ جهانی دوم را رقم زدند.کشوری با ریاضیدانان قوی، اقتصادی قوی دارد، سیستم‌های امنیتی قوی دارد و در ساخت موشک‌ها دست خود را به روی بیگانگان دراز نمی‌کند.این تازه ؛ نیمه آشکار ماجراست.
اهمیت ریاضی در گسترش و قوی‌تر شدن جامعه
نیمه دیگر مربوط می‌شود به استقلال زبان و داشتن کتب و مقالات ریاضی به زبانی که ریاضیدانان قوی دارد که در دراز مدت به واسطه تلاش سایر ریاضیدانان برای فهمیدن ریاضی مربوطه در زبان مربوطه، منجر به قوی شدن زبان و گسترش آن در خارج از مرز‌ها می‌شود.
همچنین تبادل دانشجو و گرفتن دانشجویان خارجی منجر به گسترش و آشنایی دیگران با فرهنگ کشور میزبان می‌شود. بنابراین توجه به جامعه ریاضی برای هر کشوری امری حیاتی است و این لزوما محدود به این نیست که ریاضیدانان آن کشور داخل آن کشور باشند.
بنابراین باید به ریاضیدانان بها داد بماند که متاسفانه اکنون در جامعه ایران چنین چیزی رخ نمی‌دهد .گویا گروهی برای نا‌امید کردن و بستن در آرزوها برنامه‌ریزی کرده‌اند.
عدم توجه به آموزش و اهمیت ریاضی و سیر نزولی آن
به محاق رفتن رشته ریاضی و فیزیک در دبیرستان ؛ افت نتایج در المپیادهای جهانی ریاضی ؛ نمرات اندک در آزمونهای بین‌المللی تیمز برای سنجش میزان یادگیری ریاضی در سال‌های پایین‌تر تحصیل ؛ نشان می‌دهد که باید منتظر سونامی اتفاقات ناگوار در صنعت و بخش درمان و … بود. هم اینک نیز ، تصمیم‌های اشتباه مسئولین در اقتصاد ؛ برنامه‌ریزی ؛ و مدیریت و تخصیص منابع بواسطه عدم درک درست از ریاضیات و آمار هست.
گزارش از موفقیت‌های ساختگی برای خوراک رسانه‌های داخلی ؛ بدون هیچ نمودی در جامعه و احساس عمومی ؛ نشان از هدررفت منابع مالی و سوخت شدن فرصت‌ها و عقب افتادگی کشور است.
بی‌انگیزگی محصلین در دبیرستان‌های رشته ریاضی؛ التماسی شدن رشته‌های مهندسی برای گرفتن دانشجو ؛ مهاجرت سریع و پر حجم دانش‌آموختگان و تبدیل شدن رشته‌های مهندسی به وسیله‌ای جهت مهاجرت تحصیلی ؛ پیش آگهی بسیار بدی برای آینده ایران دارد.
یک‌بار که در پیج اینستاگرام سلامیان ریاضی قسمتی از فیلم زنده‌یاد پروفسور مریم میرزاخانی را به اشتراک گذاشته بودم ؛ در دایرکت متنی ارسال شد که چرا وی بازنگشته و به ایران خدمت نکرده است ؛ آن‌قدر این متن را بی‌پایه و بی‌استدلال و ناشی از غرض‌ورزی و پر از جهل دیدم که پاسخی ندادم.
مهم نیست که یک ایرانیِِ ریاضیدان کجای عالم باشد ؛ مهم کار علمی ؛ رمزگشایی و گره‌گشایی از ریاضیات محض ؛ مسائلی است که شاید ریاضیات کاربردی هنوز به آن نرسیده است ؛ مثلا تسهیل در محاسبات ابعاد جهان یک مسئله جهانی و کمک به آینده بشر است و مگر فرقی دارد که ریاضیدان کجای عالم باشد و واضح است که خدمت به کل خلق ؛ خدمت به زیرمجموعه ملت ایران نیز هست. وقتی تفکراتی چنینی با اعتماد به نفس ؛ مطرح می‌شود باید دانست که در سال‌های آتی باید منتظر چه حوادث ناگواری در دنیای واقعیت بود.
متاسفانه توجه به آموزش ریاضی و سایر علوم پایه از اولویت‌های برنامه ریزان نیست و بودجه خاصی به آن تخصیص داده نمی‌شود و رشد و توسعه پایدار بدون این مهم ؛ هرگز رخ نخواهد داد و سرزمین خواجه‌نصیرالدین طوسی و غیاث‌الدین جمشید کاشانی و حکیم عمرخیام هرگز آن شکوه و عظمت را نخواهد دید.
دوره‌های مرتبط
دیدگاه‌ها ۰
