فناوری در آموزش
فناوری در آموزش
ورود فناوری به عرصه آموزش و پروش ،بیش از چند دهه است که در دست اقدام قرار دارد و مسئولین در طی تلاش برای ورود فناوری های نوین در آموزش هستند .متاسفانه تمام این تلاش ها در حال حاضر به نتیجه ای روشن و درخشان نرسید ،زیرا ورود فناوری به آموزش و پروش نیازمند صرف هزینه های هنگفت و بالایی بود .
در طی پژوهش های مختلفی و وسیعی که انجام شد ،حاکی از آن بود که ورود عرصه فناوری در آموزش و پروش موفق نبوده است ،در صورتی که هزینه هایی که برای ورود فناوری به آموزش و پروش در مسیری دیگر صرف می شد ،وضعیتی آموزش و پروش بسیار بهتر از حالت کنوکی داشت . در بیشتر کتاب های ارائه داده شده در رابطه با فناوری در آموزش بر توانایی و انگیزه های اصلی دبیران ،خصوصا دبیر ریاضی و دیفرانسیل استوار می باشد ،و نظریه هایی دقیق برای بهره وری از فناوری در بهترین شکل ممکن ارائه می دهد .
اغلب نویسندگان این کتاب ها خودشان دبیر هستند و با ارائه مطالب مفید ،روش هایی مبتنی بر دانش علمی تعلیم و تربیت ارائه می دهند .
در نتیجه تعلیم و تربیت راه کارهای مفیدی را برای استفاده بهینه از فناوری در آموزش و پروش ارائه داده اند .
اغلب صاحب نظران ،پیشنهادات مختلفی برای تغییر ساختار ،اصلاح و تحول مدارس ارائه می دهند ،اما آنان بر رشد حرفه ای معلمان بیش از هر چیز تاکید می کنند و بر این عقیده هستند که تغیر و تحول در ساختار درس و مدارس در گرو رشد حرفه ای دبیران می باشد، خصوصا دبیران ریاضی تجربی و دبیر دیفرانسیل که نقش بسیار پر رنگ تری دارند .
توجه به رشد دبیران از ارکان مهم و اساسی است که اولویت بالایی دارد .
برای رشد دبیران نیاز است تا چرخه را در نظر بگیرید که شامل ایجاد آمادگی ،نشست قبل از مشاهده ،مشاهده تدریس، تحلیل و تفسیر داده‌ها (تشخیص)، نشست بعد از مشاهده، ارزشیابی جامع فرايند و پیگیری رشد و بالندگی معلم باشد .
با تشکر مدیریت سایت مدرسه تخصصی ریاضیات سامان سلامیان
برخی از مقالات
